LEVEN NA DATINGFRAUDE


Steeds meer mensen zoeken een partner via internetdating. Een substantieel aantal van hen wordt helaas slachtoffer van datingfraude, zowel in Nederland als in andere Westerse landen. Deze vorm van oplichting levert de daders gigantisch veel geld op. Het is een lucratieve business geworden in landen als Nigeria, Thailand en Ghana. Veelal jonge mensen werken daar uren achtereen achter de computer op jacht naar geld. De doelgroep van datingfraude is te vinden in de leeftijdsgroep vanaf 50+. Deze mannen en vrouwen zijn vaak gescheiden en op zoek naar een nieuwe liefde, én ze hebben geld. Wanneer de daders een van hen heeft gevonden, doen ze er alles aan hun slachtoffer te behagen en voor zich te winnen, waarna ze ervoor zorgen dat het slachtoffer verliefd op hun wordt. Wanneer die fase bereikt is, gaat het vragen om geld pas beginnen. Dit kan na een paar maanden tot na een jaar zijn. Het slachtoffer is dan al ‘ingesponnen in het web van de spin’ en doet alles wat de dader vraagt. Er wordt vervolgens een mooi toekomstscenario geschetst, maar ja, er is wel geld nodig om naar Nederland te komen of voor andere problemen die opdoemen. Wanneer het slachtoffer erachter komt dat zij/hij is opgelicht, volgt vaak een crisis. Emotioneel en financieel. Hoe pak je je leven weer op?


Mijn verhaal

Ik paste precies in die genoemde doelgroep: ik was 53 en net gescheiden. Na 31 jaar woonde ik voor het eerst op mezelf. Er was van alles gebeurd in korte tijd en het laatste kind ging de deur uit. Wat wilde ik nog met de rest van mijn leven? Ik besloot te gaan scheiden en ging in de stad wonen. Gewend aan meerdere mensen om me heen, beviel dat alleen wonen me eigenlijk niet zo dus ging ik al snel het internet op. Het avontuur lokte, maar het sprookje liep anders af dan verwacht. Zie mijn verhaal.

Schaamte

Toen ik ontdekte dat ik opgelicht was, schaamde ik me kapot. Hoe had ik nou zo stom kunnen zijn?! Met slechts een paar mensen deelde ik mijn verhaal en dan maar stukjes daarvan. Eigenlijk niemand wist precies wat er nou gebeurd was en wat het met me had gedaan. Ik heb jaren mijn mond gehouden. Het kost veel energie om een geheim te bewaren, maar ik durfde het niet te zeggen uit angst dat ik voor dom werd versleten. Dat kon ik er niet bij hebben: ik voelde mezelf al zo waardeloos. Mijn zelfbeeld was aan flarden en mijn zelfvertrouwen tot het nulpunt gedaald. Niets lukte ook. Duizend doden ben ik gestorven, ik ben vreselijk angstig geweest en ongelukkig.